نشانهها و علائم بیماری کبد/ این دردها را جدی بگیرید
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۸۶۹۶۷
درد کبد خسته کننده، غیر اختصاصی و شدید است. هم چنین می تواند منجر به کمر درد شود. درد کبد گاهی اوقات با درد سمت راست شانه، شکم یا کلیه اشتباه گرفته می شود. بسیاری از بیماری های کبد و دیگر بیماری اندام ها می تواند موجب درد کبد شوند. حتی برخی از آنها می توانند منجر به آسیب کبد شوند.عدم درمان بیماری های کبد موجب توقف کار این عضو حیاتی بدن می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیماری کبد به شرایطی که موجب التهاب کبد یا آسیب آن می شود اشاره دارد و ممکن است بر عملکرد کبد تاثیر بگذارد. درد کبد اغلب نشانه بیماری کبد است. علایم بیماری کبد، اغلب تا زمانی که بیماری پیشرفت نکند، ظاهر نمی شوند، بنابراین مهم است که از درد کبد و علایم آن آگاه باشید ، زیرا می تواند منجر به اختلال کبد شود.
نشانه ها و علائم بیماری کبد
درد شدید، به خصوص در شکم
تب
ادرار تیره
مدفوع بی رنگ و خونین و یا مدفوع تیره رنگ
تهوع و استفراغ
کاهش وزن
پوست مایل به زرد
حساسیت شدید هنگام لمس شکم
تورم شکم و یا پاها و مچ پا
خارش پوست
خستگی مزمن
از دست دادن اشتها
بیماری هایی که عامل و علت اصلی درد کبد هستند
بیش از ۱۰۰ نوع بیماری کبد می تواند منجر به درد کبد شود. موارد زیر نمونه هایی از این بیماری ها می باشد:
کلانژیت:
کلانژیت، التهاب سیستم مجاری صفراوی به دلیل عفونت باکتریایی است. مجرای صفرا، صفرا را از کبد و کیسه صفرا را به روده کوچک منتقل می کند. عفونت کلانژیت باعث ایجاد فشار روی سیستم و مجرای زهکشی کبد می شود. این حالت معمولا نشان می دهد که انسداد یا مانع در سیستم وجود دارد. این عارضه ممکن است به دلیل سنگ ها، تومور، لخته های خون و یا برگشت باکتری ها ایجاد شود.
هپاتیت
هپاتیت به معنای التهاب کبد می باشد و شایع ترین علت آن ویروس است، اما عوامل دیگری مثل مصرف زیاد الکل، سموم، برخی داروها و بیماری ها در ایجاد آن نقش دارند.
چندین نوع هپاتیت ویروسی وجود دارد. طبق مراکز کنترل و پیش گیری بیماری ها (CDC)، شایع ترین انواع هپاتیت ویروسی هپاتیت آ، هپاتیت بی، و هپاتیت سی هستند.
هپاتیت ب، ث و د باعث هپاتیت مزمن می شود که در نهایت منجر به سیروز، آسیب و سرطان کبد می گردد.
هپاتیت آ در مدفوع یک فرد آلوده یافت می شود و از طریق مصرف آب آلوده و یا غذا منتقل می شود.
هپاتیت ب از طریق مایعات بدن مانند خون و منی انتقال می یابد.
هپاتیت سی از طریق خون آلوده و یا گاهی اوقات رابطه جنسی منتقل می شود
هپاتیت د یک عفونت ثانوی است که تنها بر کسانی که هپاتیت ب دارند تاثیر می گذارد.
هپاتیت ایی از طریق مصرف آب آلوده یا غذا منتقل می شود.
هپاتیت خود ایمنی، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به سلول های کبد حمله می کند.
هپاتیت حاد به معنای ناگهانی و کوتاه مدت؛ و هماتیت مزمن، به معنای بلند مدت و پایدار است.
علت درد کبد
دمل کبد:
آبسه کبد، یک کیسه پر از مایع آلوده یا چرک است که در کبد شکل می گیرد. عفونت ناشی از میکروب های خاص مثل باکتری ها، انگل ها یا قارچ، می تواند منجر به دمل شود. آبسه می تواند به بافت مجاور آسیب برساند و منجر به خونریزی، عفونت های اضافی و حتی مرگ شود. درمان آبسه کبد شامل آنتی بیوتیک یا داروی ضد قارچی است.
سیروز:
سیروز، جای زخم برگشت ناپذیر کبد است. وضعیت کبد به آرامی بدتر می شود و به دلیل آسیب طولانی مدت نمی تواند به درستی کار کند. در طول زمان، بافت زخم، جای بافت کبد سالم را می گیردکه می تواند شروع به مسدود کردن جریان خون از طریق کبد کند. یک کبد سالم می تواند سلول های آسیب دیده خود را دوباره تولید کند. اگر آسیب خیلی شدید یا طولانی مدت باشد، کبد نمی تواند به طور کامل خودش را ترمیم کرده و بفت سالم را جایگزین بافت زخم کند.
سندرم باد-کیاری (انگلیسی:Budd–Chiari syndrome) :
این یک بیماری نادر کبد است که در آن لخته خونی مانع خروج خون از کبد می شود. خون به کبد برمی گردد و باعث بزرگی لخته می شود. در برخی موارد طحال هم می تواند بزرگ شود. افرادی که خون آن ها لخته می شود بیشتر در معرض خطر سندروم باد-کیاری قرارمی گیرند.
علائم درد کبد
عواملی که ریسک پیشرفت بیماری کبد یا یک عوارض مرتبط را افزایش می دهند عبارتند از:
مصرف مشروبات الکلی
مصرف مواد مخدر
تماس با مواد شیمیایی خاص و یا سموم
دیابت
چاقی
ژنتیک
سرطان
بیشتر بخوانید: عامل افزایش سرماخوردگی در زمستان/ مراقب دماغتان باشید! این افراد در خطر فلج معده هستند/ راهکارهایی براش کاهش عوارض فلج معده۲۳۳۲۳۶
کد خبر 1705705منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سلامت خانواده بیماری های خاص پیوند کبد تواند منجر بیماری کبد بیماری ها درد کبد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۸۶۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحلهای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار میرود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاریهای خونی و درگیری اندامهای مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی میدانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ میدهد. علائم ممکن است هفتهها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگیهای مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندامهای متعدد تاثیر میگذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلولهای T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکینها است. با استناد به مقالهای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیکها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کنندههای خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروسها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیلهای بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر میشوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندامهای داخلی
تشخیصسندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماریهای دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک میسازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلولهای خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعهای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم میشود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار میروند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینههای مطرح میتوانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندامهای آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک میتوانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعهای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمانهای موثر عبارت اند از:
- سرکوب کنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماریهای جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماریهای تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایعترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماریهای عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعهای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماریهای عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقهمندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری